Wiersz "Bez Tytułu"

Wsiadając do pociągu, który zwie się "Życie" pamiętajmy, że kiedyś będziemy musieli z niego wysiąść.

Bez Tytułu

„Historia człowieka znów koło zatoczy,
zegar biologiczny odliczać zaczyna.
Dostać szansę powrotu, od tego kto patrzy,
kto śledzi i mierzy, to premia nie lada.
Nic nie może przekreślać człowieka za życia,
jak i później, gdy znużony powróci do domu.
Człowiek, boska istota, spragniona powrotu,
nigdzie dłużej nie gości, niźli to wypada”.

Wojciech Burdelak