Wiersz "Pokora"

Pokora

„Kiedyś mi Gałczyńskiego za przykład podano.
Wiersz brzmiał profesjonalnie, rymy jak się patrzy.
Lecz poezja to nie bieżnia, nie płyta, nie skocznia.
Tu nie chodzi o to, kto najlepiej pisze.
Żadna więc rywalizacja tutaj w grę nie wchodzi.
Tu nie ma przegranych, choć nikt ich nie zliczy.
Tu wszak chodzi o to by dawać nadzieję,
spokój, przyjemność, czasem ukojenie.
Po co tworzą wiersze ci co mają talent?
Czy ktoś z was posiada tak banalną wiedzę?
Przed chwilą się wymądrzałem, lecz naprawdę, nie wiem.
Gałczyński to jest góra, szczyt co w niebo pnie się,
a ja jestem kopcem sypanym przez dziecię”.

Wojciech Burdelak